بررسی تنوع ژنتیکی سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیمارستان مسیح دانشوری تهران با استفاده از تکنیک miru –vntr

چکیده زمینه و هدف: امروزه پیدایش سویه های mdr به عنوان یک مشکل جدی در برابر برنامه کنترل بیماری سل در اغلب کشورها و در سطح جهانی مطرح است. از سال 1990 تاکنون موارد متعددی از گسترش سل mdr در مناطق مختلف جهان گزارش شده است، که عمدتاً به دلیل استفاده نابجا و نادرست از داروهای سل است. از علل اصلی بروز مقاومت داروئی به عنوان یک عارضه ساخت دست بشر می توان به اشتباه در طبقه بندی، عدم پایش حین درمان بیماران و عدم نظارت در مصرف داروهای ضد سل اشاره نمود. هدف این مطالعه بررسی تنوع ژنتیکی سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیماران با استفاده از تکنیکmiru-vntr می باشد. روش بررسی: در این مطالعه از 96 سویه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیماران مبتلاء به سل ریوی تست های حساسیت داروئی به عمل آمد و تنوع ژنتیکی سویه ها براساس لوکوس های m‏iru-vntr محاسبه گردید. اختلاف آللی هر کدام از لوکوس ها با استفاده از فرمول آماری hgdi بدست آمد. یافته ها: بررسی الگوی ژنتیکی سویه های حساس نشان داد که این سویه ها متعلق به خانواده های d‏ehli/cas ، haarlem، lam،h37rv ، caprae می باشند. در صورتیکه در سویه های مقاوم به داروئی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بیشتر الگوی ژنتیکی خانواده هایhaarlem و lam به چشم می خورد. اختلاف آللی لوکوس های سویه های حساس و مقاوم معنی دار نمی باشد. به طور کلی لوکوس هاس2 ،4 ، 20، 24، 27 به عنوان کمترین اختلاف آللی به میزان (3≥ hgdi) و لوکوس های 10، 16، 26، 31 و 40 بیشترین اختلاف آللی به میزان (6 ≤hgdi ) را در بین لوکوس ها سویه های حساس و مقاوم شناسائی شدند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بیشترین تنوع ژنتیکی سویه های حساس و مقاوم به دارو به خانواده هایhaarlem و dhli/cas تعلق داشتند و تکنیک استفاده شده miru-vntr در این مطالعه برای بررسی تنوع ژنتیکی سویه های مایکوباکتریوم روشی سریع، دقیق و ارزان می باشد و در جمعیت های با فراوانی بالا به راحتی می توان از این تکنیک استفاده نمود. کلید واژه ها: مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، مولکولار اپیدمیولوژی، الگوی ژنتیکی،miru-vntr وصول مقاله: 30/9/88 اصلاحیه نهایی: 5/12/88 پذیرش مقاله: 9/1/89